Nanne Hoeksma (67) had net zes flessen Berenburg ingeslagen, toen ze in het ziekenhuis levercirrose constateerden. Als hij zo doorging, had hij nog hooguit twee jaar te leven, zei de arts. ‘Ik dacht: en nu?’
“Vanaf mijn 58e begon mijn drankgebruik uit de hand te lopen. Ik begon pas rond half 5 ’s middags hoor, maar de kleine borrelglaasjes werden steeds groter. Ik nam vier borrels voor het eten, dan een wijntje tijdens de maaltijd en daarna vulde ik mijn wijnglas nog eens met Berenburg. Elke dag. Ik had niet het gevoel dat ik een probleem had, ik vond het gewoon lekker. Maar zo’n twee jaar geleden begon ik af en toe flauw te vallen. Zomaar uit het niks: boem, daar lag ik. Mijn partner maakt zich ernstig zorgen, daarom besloot ik toch maar naar de huisarts te gaan.
In het ziekenhuis kreeg ik zo’n vervelend maagdarmonderzoek. Ik lag er nog van bij te komen met een cappuccino, toen de arts binnenkwam met de uitslag. ‘U heeft levercirrose’, zei hij. Dat is een ontsteking die ontstaat bij langdurig alcoholgebruik. ‘Als u zo doorgaat, bent u over twee jaar dood’, zei hij. Ik keek mijn partner aan, die naast mijn bed zat. ‘En nu?’, vroeg ik. Ik had net zes flessen Berenburg ingeslagen. ‘Ik raad u aan om eens bij de supermarkt op onderzoek uit te gaan’, zei de arts, ‘er zijn genoeg lekkere alcoholvrije drankjes.’
Na dat gesprek zette ik een knop om: ik wil mijn vader overleven, hij is 87 geworden. Dus het was heel simpel: het was klaar met de alcohol. We gingen samen naar Albert Heijn, kochten wat alcoholvrije drankjes en dat was dat. Ik heb geen druppel meer aangeraakt, maar moest wel erg wennen aan een leven zonder drank. Eén keer ben ik op een stoel geklommen, in de hoop ergens achterin een kast nog een fles Berenburg te vinden. Maar toen die er niet bleek te liggen, zakte de zucht en was het weer klaar. Zo sterk ben ik dus wel, al besefte ik daardoor ook hoe verslaafd ik was.
Ik besloot mijn leven nog verder om te gooien. Er had al weleens iemand tegen me gezegd dat ik dik geworden was. Zelf zag ik dat niet, maar toen ik bij een arts op de weegschaal stapte, schrok ik van wat ik zag: ik woog ruim honderd kilo. Veel te veel! Alleen al door te stoppen met drinken, verloor ik 25 kilo. Ik ben ook gaan sporten. Via mijn fysiotherapeut en Facebook maakte ik kennis met Switch 180. Eerst twijfelde ik nog of ik me wel moest aanmelden, ik dacht: wat moet ik als oude lul nou in de sportschool? Dat heb ik tijdens mijn intake met Jesse ook besproken. Dat ik al 67 ben, maakt hier echter niets uit. In het begin kwam ik drie keer per week, nu meestal twee keer. Het is ook iets sociaals geworden, ik heb veel nieuwe mensen leren kennen. Na afloop drink ik gezellig nog een bakkie koffie, ik vind het echt fijn om hier te komen.
Als ik mezelf vergelijk met twee jaar geleden, dan voel ik me nu veel fitter. Ik ben ook nooit meer flauwgevallen. In het ziekenhuis zien ze ook dat het beter met me gaat; op de echo’s die ze elk halfjaar maken van mijn lever, is duidelijk verbetering te zien. En dat is maar goed ook, want het was echt 5 voor 12. De enige ongezonde gewoonte die ik nu nog heb, is roken. Toch benader ik het positief: ik heb mijn lever én mijn leven een stuk gezonder gemaakt. Dat is sowieso winst.”